سحاب اصفهانی
شمارهٔ ۳۱۱
۱
سپید گشت دو چشمم در انتظار نگاهی
که سوی من کند اما نکرد چشم سیاهی
۲
زبیم آنکه ندانند کیست قاتلم افغان
که جانبِ تو نکردم ، به حشر نیز نگاهی
۳
فتد به گردن من جرم خون من به قیامت
که کودکی تو و نبود هنوز بر تو گناهی
۴
به غیر دل که مجال سخن بر تو ندارد
ز من فغان که ندارد کسی بکوی تو راهی
۵
مبر گمان که زجور فلک کسی بود ایمن
مگر کسی که به میخانه یافته است پناهی
۶
ز جور دهر چنین سوزم از چه من که توانم
به خرمنش فگنم آتش از شراره ی آهی
۷
(سحاب) تخمِ وفا را ، به هر زمین که فشاندم،
به غیر خار ندامت از آن نرست گیاهی
تصاویر و صوت
نظرات
سیدمحمد جهانشاهی