سحاب اصفهانی

شمارهٔ ۶۳

مدار امید وفا از دلی که کین دانست

چه جای اینکه ندانست آن و این دانست

بتان به غیر جفا نیز کارها دانند

نگار ماست که در دلبری همین دانست

دلش به محفل گیتی نکرد میل نشاط

کسی که لذت سوز دل حزین دانست

هر آنکه دید خط و روی وقامت و بر او

بنفشه و گل و شمشاد و یاسمین دانست

کمال قدرت جان آفرین ترا از جان

بیافرید و سزاوار آفرین دانست

دل من است که دانست قدر عشق تو را

که گوهری ثمن گوهر ثمین دانست

(سحاب) در ره عشق بتان نخست از جان

گذشت و مصلحت خویش را درین دانست