سلمان ساوجی

غزل شمارهٔ ۱۶۹

باد سحر از بوی تو دم زد، همه جان شد

آب خضر از لعل تو جان یافت، روان شد

بی بوی خوشت بر دل من باد بهاری

حقا که بسی سردتر از باد خزان شد

خاک از نفس باد صبا بوی خوشت یافت

بر بوی خوشت روی هوا رقص کنان شد

تا بر در میخانه جان، لعل تو زد مهر

در مصطبه‌ها رطل می لعل گران شد

سر چشمه حیوان به دهان تو تشبه

کرد از نظر مردم از آن روی نهان شد

ماه از نظر مهر رخت یافت نشانی

زان روی جهانی به جمالش نگران شد

گفتم به دل: ای دل مرو اندر پی زلفش

نشنید سخن، عاقبت اندر سر آن شد

جان بر سر بازار غمش دادم و رستم

نقدی سره باید که بدان رسته توان شد

کلیات سلمان ساوجی به تصحیح دکتر عباسعلی وفایی - سلمان ساوجی - تصویر ۳۷۸

دیوان سلمان ساوجی با مقدمه و تصحیح استاد ابوالقاسم حالت - سلمان ساوجی - تصویر ۴۲۱

mareshtani

۱۳۸۸/۰۸/۲۳ - ۰۸:۱۷:۲۸

mesraje dowome beide sowom(barbuje khoshat ruje hawa)mesraje awalede haftom(eidelmaro)
پاسخ: با تشکر، مطابق پیشنهاد شما در مورد اول «تو» با «خوشت» جایگزین شد. در مورد دوم هم طبق فرموده عمل شد.

حسن ابراهیم زاده و زهرا یعقوبی

۱۳۹۲/۰۹/۱۴ - ۱۷:۳۲:۵۴

درود...بنا به همان مرجع قبل که عرض شد برای غزل قبل مصرع دوم بیت سوم هم بر بوی تو درست است نه بر بوی خوشت...بنده گمان میکنم تمامی نظارتی که mareshtani داده است اشتباه هستن حداقل در این دوغزل که کاملا مبرهن است.لطفا اقدام لازم را مبذول دارید.بدرود

سید محسن

۱۳۹۸/۰۹/۳۰ - ۱۷:۵۵:۰۶

در مصطبه ها لعل می،رطل گران شد-درست است می را به لعل تشبیه کرده و رطل گران هم که صفت مئی است که سخت گیرنده است. بهر حال می و رطل بستگی درست ومنطقی با هم دارندولی لعل و گران معنا را منحرف میکند

سلمان ساوجی

غزل شمارهٔ ۱۶۹

تصاویر و صوت

نظرات

mareshtani

حسن ابراهیم زاده و زهرا یعقوبی

سید محسن