سلمان ساوجی
غزل شمارهٔ ۱۷۷
۱
خوش آمد باد نوروزی، خوش آمد
بنفشه در چمن شاد و کش آمد
۲
به آب و سبزه و گل می‌کشد دل
که آب و سبزه و گل دلکش آمد
۳
خوش آمد پیش گل، می‌گفت بلبل
خوش آمدهای او گل را خوش آمد
۴
گل خوشبوی نیکو رو ندانم
چرا فرجام کارش آتش آمد؟
۵
تن چون پرنیان گل چه بینی؟
تو طالع بین که خارش مفرش آمد
۶
از آن نرگس برآمد خوش چو پروین
کزین طاس نگون، نقشش شش آمد
تصاویر و صوت
نظرات