سلمان ساوجی

سلمان ساوجی

غزل شمارهٔ ۱۸۹

۱

حاشا که تا سلمان بود، ترک می و ساغر کند

ور نیز گوید: می‌کنم، هرگز کسی باور کند

۲

شیخش هوس دارد که او، کمتر کند می خوارگی

شیخا تو کمتر کن هوس کو این هوس کمتر کند!

۳

رند از پی می سر دهد، ور زآنکه نستانند سر

دستار را بر سر نهد، دستار و سر در سر کند

۴

چندان که بندم دیده را، تا کس نیاید در نظر

ناگه خیال شاهدی، از گوشه‌ای سر بر کند

۵

آن کز خمار چشم او، امروز باشد سرگران

فردا چو نرگس با قدح، مست از زمین سر برکند

۶

من گرد مستان گشته‌ام، دانم که گردد همچنین

از کاسه سرهای ما، گر کوزه‌گر ساغر کند

۷

کنج خرابات مغان، گنجینه اسرار دان

کو مرد صاحب راز تا، در یوزه از این در کند

تصاویر و صوت

کلیات سلمان ساوجی به تصحیح دکتر عباسعلی وفایی - سلمان ساوجی - تصویر ۳۸۷
دیوان سلمان ساوجی به اهتمام منصور مشفق - سلمان ساوجی - تصویر ۱۹۰

نظرات

user_image
سعید
۱۳۹۳/۰۶/۲۸ - ۰۹:۱۸:۴۹
با سلام و ادب خدمت دست اندرکاران پرتلاش و گرانقدر گنجور بنظر میرسد واژهٔ «سرگردان» در مصرع اول بیت پنجم اشتباه تایپیست و باید «سرگران» باشد، زیرا بنا به وزن شعر «سرگردان» ثقیل مینماید ....همچنین بگمانم مصرع آخر «کو مرد صاحب راز تا، در یوزه زین در کند» هم یک چیزی کم دارد و درستش باید اینطور باشد که: «کو مرد صاحب راز تا، در یوزه را زین در کند» یا «کو مرد صاحب راز تا، در یوزه زین در در کند» یا شاید از لحاظ وزن و همچنین معنی بیت اینطور درست تر باشد که: «کو مرد صاحب راز تا، در یوزگی زین در کند»؟امیدوارم اساتید بزرگوارم بررسی و توضیح دهند تا بهره ای ببرم.
user_image
دکتر ترابی
۱۳۹۳/۰۶/۲۸ - ۱۵:۲۷:۵۱
درست میفرمایید سرگران است و شاهد آنای دریغا گر شبی در بر خرابت دیدمی سرگران از خواب و سرمست از شرابت دیدمی ...... از شیخ شیرازدر مصراع دوم از بیت چهارم: میبایست ، ناگه خیال شاهدی از گوشه ای سر برکند بوده باشد و به شاهی.و سرانجام آخرین مصرع ، به گمانم بدین گونه درستتر می نماید:کو مرد صاحب راز، تا دریوزه ای زین در کند
user_image
سعید
۱۳۹۳/۰۷/۰۲ - ۱۶:۰۸:۵۷
سپاس جناب دکتر ترابی....درود بر شما