سلمان ساوجی

غزل شمارهٔ ۲۵۵

مست حسنی که ندارد خبر از آفاقش

چه خبر باشد از احوال دل عشاقش؟

گرچه یادم نکند یار، منش مشتاقم

یاد باد آنکه جهانیست چو من مشتاقش

کرد عهدی سر من کز سر کویش نرود

گر رود سر نروم من ز سر میثاقش

دفتر وصف رخش را نتواند پرداخت

گر ورق‌های گل و لاله شود اوراقش

عشق زهریست خوش ای دل که ندارد تریاق

درکش آن زهر هلاهل، مطلب تریاقش

با چنان روی لطافت ملکش نتوان گفت

جز به یک روی که باشد ملکی اخلاقش

خلق گویند که سلمان سخن عشق بپوش

چه بپوشم که شنیدنش همه آفاقش

۱۳۸۸/۰۸/۲۹ - ۰۸:۳۲:۴۷

mesraje dowom( ahwaledele)1
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

۱۳۹۰/۱۱/۱۶ - ۱۱:۲۶:۰۸

تصحیح بیت1"مست حسنی که نباشد خبرازآفاقشجه خبرباشدازاحوال دل مشتاقش"

۱۳۹۸/۱۰/۰۱ - ۱۷:۳۰:۳۱

چه خبر باشد از احوال دل عشاقش--حال مشتاق معمولا بد نیستاما دل عاشق است که آشوب است.ولازم است که معشوق از این آشوب خبری بگیرد