سلمان ساوجی
غزل شمارهٔ ۳۲۵
۱
خوش آمدی، ز کجا می‌روی؟ بیا بنشین
بیا که می‌کنمت بر دو دیده جا بنشین
۲
همین که روی تو دیدیم، باز شد در دل
چه حاجت است در دل زدن، بیا بنشین
۳
مرا تو مردم چشمی، مرو مرو ز سرم
مرا تو عمر عزیزی، بیا بیا بنشین
۴
اگر به قصد هلاک آمدی هلا برخیز
ورت ارادت صلح است، مرحبا! بنشین
۵
سواد دیده من لایق نشست تو نیست
اگر تو مردمی‌ای می‌کنی، هلا بنشین
۶
فراغتی است شب وصل را ز نور چراغ
به شمع گو سر خود گیر یا ز پا بنشین
۷
میان چشم و دلم خون فتاده است دمی
میانشان سبب دفع ماجرا بنشین
۸
ز آب دیده ما هر طرف روان جویی است
دمی ز بهر تفرج به پیش ما بنشین
۹
صبا رسول دلم بود و سست می‌جنبید
شمال گفت: تو رنجوری ای صبا بنشین!
۱۰
چو گرد داد به بادت هوای دل سلمان
برو مگرد دگر گرد این هوا، بنشین
تصاویر و صوت
نظرات
س ، م
مهدی جمشیدیان