سلمان ساوجی
قطعه شمارهٔ ۱۲
۱
جهان جود و مروت سپهر فضل و کرم
که خاک پای تو را چاکرست آب حیات
۲
ز حزم و عزم تو آن لاف می‌زنیم دایم
که چون فلک به مسیری و چون زمین به ثبات
۳
به هر زمین که گذشتی ز ابر احسانت
برآمدست سخا و کرم به جای نبات
۴
بزرگوارا از طلعت همایونت
بر ارغنون نشاطم بلند گشت اصوات
۵
ز قول طایف بغداد و مصر می‌خواهم
از آنکه دست تو چون دجله است و نیل و فرات
۶
چو می‌زند دل من لاف یکتایی
سزد گرم به تو باشد توقع سوغات
۷
فرس همی ران در عرصه امید به کام
که گشت در عری عرصه دشمنت شهمات
نظرات