سلمان ساوجی
قطعه شمارهٔ ۱۳۰
۱
آصف کفایتا لطف و رافتت
با آنکه طبع بنده لطیف است چون کنم
۲
از درد چشم نیست مجال ترددم
لیکن حضور خواجه شریف است چون کنم
۳
بربستهام دو دیده به عزم درت ولی
سرما قوی و دیده ضعیف است چون کنم
نظرات