سلمان ساوجی
قطعه شمارهٔ ۱۳۲
۱
ای صاحبی که از شرف مدح ذات تو
هر دم چو آفتاب ز موج سماروم
۲
چون جمله اهل فضل ز جود توشا کردند
پس من شکسته دل ز جنابت چرا روم
۳
یا داد من بده به طریقی که دیده‌ام
یاره به من نمای بگو تا کجا روم
۴
هر کس رضای خویش کند حاصل از کفت
آخر روا مدار که من بی رضا روم
۵
واجب چنان کند بدین آب و این قبول
یکبارگی به .... وا روم
نظرات