سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۲۱
۱
با منعم خود برون منه پای ز راه
عصیان ولی نعم گناهست گناه
۲
در منعم خود که او دواتست، چو کلک
بگشاد زبان او سیه گشت سیاه
نظرات