سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۳۳
۱
ای دیده اگر هزار سیل انگیزی
خاک همه تبریز به خون آمیزی
۲
از عهده ماتمش نیائی بیرون
بی فایده آب خود چرا میریزی؟
نظرات