سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۳۸
۱
آتش ز دهان شمع دیشب میجست
ناگاه سپیده دم زبانش بشکست
۲
سر رشته به پایان شد و تابش بنماند
روزش به شب آمد و بروزم بنشست
نظرات
mareshtani
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
علیرضا درانی