سلمان ساوجی

رباعی شمارهٔ ۸

۱

درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست

گه بر سرو چشم و گاه بر رو بنشست

۲

چون دولت کار او به پایان برسید

آمد به ادب به هر دو زانو بنشست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

مهرنوش

۱۳۹۱/۰۵/۱۹ - ۱۷:۴۹:۰۵

به نظرم مصرع دوم وزن مرتبی نداره... البته در اینترنت هم چیز دیگه‌ای پیدا نکردم

علیرضا درانی

۱۳۹۲/۰۲/۱۰ - ۰۰:۴۰:۳۴

مصرع دوم سر و باید جدا باشندگه بر سر و چشم و گاه بر رو بنشست

مهدی

۱۳۹۲/۰۴/۲۱ - ۰۷:۰۴:۵۰

فکر میکنم در مصرع دوم وجود واو بین چشم و گاه اضافه است و با فرض قرار دادن یک "،" بجای واو با لحظه ای مکث خوانده شودهمچنین در مصراع چهارم این توقف کوتاه بعد از ادب نیز صورت بگیرد.البته این صرفا نظر شخصی ام هست و هیچ دلیلی برای سندیت قرار دادن آن ندارم