سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۸۲
۱
ای خواجه فلان الدین که ریشت ... باد
ریشت نفسی نیست ز دندان آزاد
۲
بر ریش تو یک گوزگره خواهم زد
زآنان که به دندان نتوانیش گشاد
نظرات