سلمان ساوجی
رباعی شمارهٔ ۹۷
۱
در وصل نماند بیش ازین تدبیرم
پیشم بنشین دمی که پیشت میرم
۲
چون اشک ز چشم من جدا خواهی شد
آخرکم آنکه در کنارت گیرم
نظرات