سلمان ساوجی

بخش ۵ - رباعی

شاهی که به نعلین رخ مه آراست

گشت از قدمش پشت کج گردون راست

بر حسن مه چارده انگشت نهاد

مه را بشکست وز آن شب انگشت نماست

۱۳۹۲/۰۴/۰۵ - ۰۸:۵۶:۲۲

فرانمون است به رخداد فتاردن ماه که پیامبر ص در نیمه شبی با ماه بکرد. و تا چندی کسان گواهی دادند که در بیابان ماه را کافته دیده اند .