صامت بروجردی

شمارهٔ ۵۸ - زبان حال ام لیلا با جوان ناکام خود

کجایی ای علی اکبر جوان نوثمر من

چرا جدا شدی ای نازنین پسر ز بر من

اگر خیال تو نبود به حال مادر پیرت

تو ای جوان نروی تا قیامت از نظر من

مرا غریب به کرب و بلا فکندی و رفتی

چو گشت همسفری‌ای جوان نوسفر من

امیدواری باب ای نهال نورس مادر

خدای کم نکند سایه تو از سر من

خدای نرم کند قلب قاتل تو که شاید

ز قتل تو نزد سنگ کین به بال و پر من

ز دوری رخ تو ای عصای پیری لیلا

کمان شد عاقبت کار ای پسر کمر من

کنم دعا که کند حق نگهداری جانت

اگرکند مددی پیک آه بی‌اثر من

پس از تو در سفر شام و کوفه وقت اسیری

ترحمی نکند هیچ کس به چشم تر من

هزار شکر که بخت بلند اختر (صامت)

شده به بزم عزاداری تو راهبر من