صامت بروجردی
شمارهٔ ۴۷
۱
از کتم عدم چه آشکارم کردی
مختار تمام کار و بارم کردی
۲
خواهی گرم از گنه بسوزی به چه رو
بر بخشش خود امیدوارم کردی
نظرات