سنایی
شمارهٔ ۲۶۱
۱
از عشق ندانم که کیم یا به که مانم
شوریده تنم عاشق و سرمست و جوانم
۲
از بهر طلب کردن آن یار جفا جوی
دل سوخته پوینده شب و روز دوانم
۳
با کس نتوانم که بگویم غم عشقش
نه نیز کسی داند این راز نهانم
۴
ده سال فزونست که من فتنهٔ اویم
عمری سپری گشت من اندوه خورانم
۵
از بس که همی جویم دیدار فلان را
ترسم که بدانند که من یار فلانم
۶
از ناله که می‌نالم مانندهٔ نالم
وز مویه که می‌مویم چون موی نوانم
۷
ای وای من ار من ز غم عشق بمیرم
وی وای من ار من به چنین حال بمانم
تصاویر و صوت
نظرات