سنایی
شمارهٔ ۳۹۷
۱
ای آنکه به دو لب سبب آب حیاتی
جانرا به دو شکر ز غم هجر نباتی
۲
آرایش دینی تو و آسایش جانی
انس دل و نور بصر و عین حیاتی
۳
از خوبی خود غیرت خوبان جهانی
وز حسن و ملاحت صنم حور صفاتی
۴
از لطف در الفاظ بشر تحفهٔ وحیی
وز حسن در انفاس ملک وصف صلاتی
۵
اوصاف جمال تو همه کس بنداند
زیرا که تو توقیع رفیع‌الدرجاتی
۶
لولاک لما کنت امینی به حیاتی
والعیش یهنی بک اذانت ثناتی
نظرات