سنایی
رباعی شمارهٔ ۲۱۳
۱
ای چون هستی برده دل من به هوس
چون نیستیم غم فراق تو نه بس
۲
گر چون هستی به دستت آرم زین پس
پنهان کنمت چو نیستی از همه کس
تصاویر و صوت
نظرات