سنایی
بخش ۷۵ - فی نفی صفات المذمومِة عن‌الله تعالی
۱
در حق حقّ غضب روا نبود
زانکه صاحب غضب خدا نبود
۲
غضب و حقد هر دو مجبورند
وین صفت هردو از خدا دورند
۳
غضب و خشم و کین و حقد و حسد
نیست اندر صفات فرد اَحد
۴
همه رحمت بود ز خالق بار
هست بر بندگان خود ستّار
۵
می‌دهد مر ترا به رحمت پند
به خودت می‌کشد به لطف کمند
۶
گر نیایی بخواندت سوی خویش
به تلطّف بهشت آرد پیش
۷
زانکه هستی بدین سرای دریغ
تو گرفته ز جهل راه گُریغ
۸
دُرّ توحید را تویی چو صدف
آدم تازه را شدی تو خلف
۹
گر کنی ضایع آن در توحید
شوی از مفلسی ز مایه فرید
۱۰
ور تو آن درّ را نگهداری
سر ز هفت و چهار بگذاری
۱۱
به سرور ابد رسی پس از آن
نرسد مر ترا ز خلق زیان
۱۲
در زمانه تو سرفراز شوی
در فضای ازل چو باز شوی
۱۳
دست شاهان ترا شود منزل
هر دو پایت برآید از بُن گِل
تصاویر و صوت
نظرات