سنایی
بخش ۶۲ - فاستقم کما اُ‌مرت، و من تاب معک
۱
راستی شغل نیک بختانست
هر کراهست، نیکبخت آنست
۲
دل زبهر چه برکسی بستی؟
راستی پیشه کن زغم رستی
۳
گر کژی را شقاوتست اثر
راستی را سعادتست اثر
۴
هر که او پیشه راستی دارد
نقد معنی در آستی دارد
۵
تا در این رسته‌ای‌که مسکن‌توست
نفست ارکجروست دشمن توست
۶
راستی کن که اندرین رسته
نشوی جز به راستی رسته
۷
بر تو بادا که تاتوانی تو
نامهٔ ناکسان نخوانی تو
تصاویر و صوت
نظرات