سیف فرغانی

شمارهٔ ۳۷

روزی آن روی چو خورشید و بر و خال چو شب

دیدم و عشق مرا با تو همین بود سبب

زین پس از پیش تو کوته نکنم دست نیاز

زین پس از کوی تو بیرون ننهم پای طلب

گوشه‌ای از سر کوی تو قصور فردوس

نیمه‌ای از مه روی تو هلال غبغب

دیدن تو ببرد قاعده غم از دل

بوسه تو بنهد خاصیت جان در لب

در دهان گیر لب خویش دمی تا بینی

ذوق صد تنگ شکر جمع شده در دو رطب

روی تو با خط مشکین تو می دانی چیست

آفتابیست (و) بر (هر) طرفش نیمه شب

بر سرم عشق تو مالید شبی دست قبول

در دلم مطرب اندوه تو زد چنگ طرب

در جهان دلم ای ترک سیه چشم گذشت

غارت هندوی زلف تو ز یغمای عرب

سیف فرغانی در حضرت جانان دایم

خامشی غیر ادب دان و سخن ترک ادب

دیوان سیف فرغانی به اهتمام و تصحیح ذبیح‌الله صفا - ج ۳ - سیف الدین محمد فرغانی - تصویر ۵۵

غلامرضا امامی

۱۳۹۹/۱۲/۰۳ - ۱۴:۰۹:۵۶

اشتباهات تایپی در این غزل راه یافته که در زیر تصحیح میگردد.روزی آن روی چو خورشید و بر و خال چو شبدیدم و عشق مرا با تو همین بود سببزین پس از پیش تو کوته نکنم دست نیاززین پس از کوی تو بیرون ننهم پای طلبگوشه‌ای از سر کوی تو قصور فردوسنیمه‌ای از مه روی تو هلال غبغبدیدن تو ببرد قاعده‌ی غم از دلبوسه تو بنهد خاصیت جان در لبدر دهان گیر لب خویش دمی تا بینیذوق صد تَنگ شکر جمع شده در دو رُطبروی تو با خط مشکین تو می‌دانی چی‌ست؟آفتابی‌ست و بر هر طرفش نیمه‌ی شببر سرم عشق تو مالید شبی دست قبولدر دلم مطرب اندوه تو زد چنگ طربدر جهان دلم ای ترک سیه‌چشم گذشتغارت هندوی زلف تو ز یغمای عربسیف فرغانی در حضرت جانان دائمخامشی عین ادب دان و سخن ترک ادب

سیف فرغانی

شمارهٔ ۳۷

تصاویر و صوت

نظرات

غلامرضا امامی