سیف فرغانی

سیف فرغانی

شمارهٔ ۲۴

۱

چه خواهد کرد با شاهان ندانم

که با چون من گدایی عشقت این کرد

۲

از اول مهربانی کرد و آنگاه

چو با او مهر ورزیدیم کین کرد

۳

گدایی بر سر کویت نشسته

برفتن آسمانها را زمین کرد

۴

چو اسبان کرهٔ تند فلک را

سر اندر زیر پای آورد و زین کرد

۵

ز ما هرگز نیاید کار ایشان

چنان مردان توانند این چنین کرد

۶

نه صاحب طبع را عاشق توان ساخت

نه شیطان را توان روح الامین کرد

۷

کسی کز غیر تو دامن بیفشاند

کلید دولت اندر آستین کرد

۸

تویی ختم نکویان و ز لعلت

نکویی خاتم خود را نگین کرد

۹

چو از تو سیف فرغانی سخن راند

همه آفاق پر درّ ثمین کرد

۱۰

غمت را طبع او زینسان سخن ساخت

که گل را نحل داند انگبین کرد

تصاویر و صوت

دیوان سیف الدین محمد فرغانی با تصحیح و مقدمهٔ دکتر ذبیح‌الله صفا - سیف الدین محمد فرغانی - تصویر ۲۹۳

نظرات

user_image
فرشاد بختیاری
۱۴۰۲/۰۳/۲۵ - ۰۸:۱۱:۴۸
بیت نهم مصرع دوم (در،dor) به معنای گوهر و جواهر بایه با ضمه خوانده شود