شاه نعمتالله ولی
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۴
۱
ابر خوش دامنی به ما افشاند
بر سر کوه برف را بنشاند
۲
آفتابی بتافت و برف گداخت
آنچنان برف ژرف هیچ نماند
نظرات