شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۰۲۴
۱
شیخ ما بود در حرم محرم
قطب وقت و یگانهٔ عالم
۲
از دمش زنده می شدی مرده
نفسش همچو عیسی مریم
۳
به صفات قدیم حق موصوف
هفت دریا به نزد او شبنم
۴
شرح اسما به ذوق خوش خوانده
عارف اسم اعظم آن اعظم
۵
بود سلطان اولیای زمان
بود روح القدس ورا همدم
۶
سینه اش بود مخزن اسرار
در دلش بود گنج حق مدغم
۷
نعمت الله مرید حضرت اوست
شیخ عبدالله است او فافهم
نظرات