شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۰۴۰
۱
گر بر افروزد آتش در دم
عالمی سوخته شود در دم
۲
مرد گردن به بند در دینم
کشتهٔ عشق و مردهٔ دردم
۳
داده ام دل بدست باد صبا
به هوائی که خاک او گردم
۴
فاش کردند راز پنهانم
اشک گلگون و چهرهٔ زردم
۵
ساقیا جام می به سید ده
که من از توبه توبه ای کردم
نظرات