
شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۱۰۷۹
۱
آتش عشقش خوشی افروختم
نام و ننگ و نیک و بد را سوختم
۲
سوختم پروانهٔ جان و دلم
شمع جمع عاشقان افروختم
۳
خرقهٔ ناموس بدریدم دگر
جامهٔ رندانه ای بردوختم
۴
گوهری بخریدم از صراف عشق
نقد و نسیه در بها بفروختم
۵
عالم عشقم چو من عالم کجاست
عالمی را علم عشق آموختم
۶
نعمت الله حاصل عمر من است
حاصل عمر خوشی اندوختم
نظرات