شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۱۴۴
۱
مائیم که مظهر صفاتیم
سر حلقهٔ عارفان ذاتیم
۲
سیاح ولایت قدیمیم
هم ساکن خطهٔ جهاتیم
۳
باقی به بقای ذات عشقیم
ایمن ز حیات و از مماتیم
۴
دانندهٔ سر حرف گوئیم
پرگار وجود کایناتیم
۵
خضریم که رهنمای خلقیم
پروردهٔ چشمهٔ حیاتیم
۶
او بحر محیط ، ما چو موجیم
او نیشکر است و ما نباتیم
۷
ما بندهٔ سیدیم از جان
بیزار ز لات و از مناتیم
نظرات