شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۱۵
۱
موجیم و حباب هر دو یک آب
آبست حجاب آب دریاب
۲
آنها که به چشم عقل بینند
بینند خیال غیر در خواب
۳
عقل ارچه چراغ بر فروزد
هرگز نرسد به نور مهتاب
۴
معشوق خودیم و عاشق خود
عشقست دلیل راه اصحاب
۵
آن نقطه بدان که اصل حرفست
یک فصل بخوان ولی ز هر باب
۶
ما را نسب است از خداوند
عالی تر از این که راست انساب
۷
در بحر محیط عشق غرقیم
مانند حباب و عین ما آب
تصاویر و صوت
نظرات