شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۱۶۷
۱
ما خراباتیان جان بازیم
محو سر خلوت رازیم
۲
عالمی مست ذوق ما گردند
گر زمانی به خلق پردازیم
۳
مطرب ما ز جان نوا یابد
ساز عشاق را چو بنوازیم
۴
سرخوشیم و حریف خماریم
با لب جام باده دمسازیم
۵
دلبر نازنین ما بر ماست
ما به آن نازنین همی نازیم
۶
جان ما چون حجاب جانان است
از میان شاید ار براندازیم
۷
بندهٔ ترک سرخوش خویشیم
سید عاشقان شیرازیم
نظرات