شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۲۰۱
۱
بندهٔ سید سرمستانیم
همه عالم به جوی نستانیم
۲
نقطه ای در الفی می یابیم
در کتبخانه کتب می خوانیم
۳
باطنا گنج فراوان داریم
ظاهراً گرچه بسی ویرانیم
۴
دُرد دردش به دوا می جوئیم
دردمندانه پی درمانیم
۵
از در شاه گدائی کردیم
لاجرم در دو جهان سلطانیم
۶
آنکه گویند و همانش خوانند
گر تو آن می طلبی ما آنیم
۷
نعمت الله به همه بنمودیم
سر پیدا و نهان می دانیم
تصاویر و صوت
نظرات