شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۲۰۵
۱
ظاهراً جسم و باطناً جانیم
آخراً این و اولاً آنیم
۲
سخن غیر او مگو با ما
زان که ما غیر او نمی دانیم
۳
وحده لاشریک له گوئیم
مومن و صادق و مسلمانیم
۴
اسم اعظم که جامع اسماست
حافظانه به ذوق می خوانیم
۵
عشق و معشوق و عاشق خویشیم
دل و دلدار و جان و جانانیم
۶
کنج دل گنجخانهٔ عشق است
نقد این گنج و کُنج ویرانیم
۷
بندهٔ سید خراباتیم
ساقی مست بزم رندانیم
تصاویر و صوت
نظرات