
شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۱۲۷۸
۱
جام گیتی نما ز ما بستان
ساغر پر ز ما بیا بستان
۲
دُردی درد دل دوا باشد
دردمندی خوشی دوا بستان
۳
گر بلائی دهد خدا دریاب
بخشش حضرت خدا بستان
۴
چون رسیدی در این سرابستان
هم مرادی از این سرا بستان
۵
بر سر آب چشم ما بنشین
آبروئی ز چشم ما بستان
۶
گر به بستان گذر کنی نفسی
همچو بلبل ز گل نوا بستان
۷
نعمت الله مجو ز بیگانه
هر چه خواهی ز آشنا بستان
تصاویر و صوت

نظرات