شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۳۲۰
۱
در خرابات مغان ما را بجو
رند سرمستی خوشی آنجا بجو
۲
همچو قطره چند گردی در هوا
خوش روان شو سوی ما دریا بجو
۳
هر دو عالم را به این و آن گذار
حضرت یکتای بی همتا بجو
۴
خوش در آ در بحر بی پایان ما
تشنهٔ آب حیات از ما بجو
۵
هر کجا کنجیست گنجی درویست
گنج او در جملهٔ اشیا بجو
۶
گرد جو گردی برای آبرو
حاصل از دریا و جو ما را بجو
۷
نعمت الله جو که تا یابی مراد
شارح اسما طلب اسما بجو
تصاویر و صوت
نظرات