شاه نعمت‌الله ولی

غزل شمارهٔ ۱۳۳۳

خوش برو خوش بنوش خوش می رو

نوش و پوش و خموش خوش می رو

گر تو داری هوای می نوشی

بر در می فروش خوش می رو

در خرابات بی سر و بی پا

خوش سبوئی به دوش خوش می رو

مست و مدهوش می روی در راه

تا نیائی به هوش خوش می رو

عقل را غیر گفتگوئی نیست

بگذر از گفتگوش خوش می رو

دیگ سودا خوشی به جوش آور

با چنان پخته جوش خوش می رو

شادی روی سید سرمست

جام می را بنوش خوش می رو