شاه نعمت‌الله ولی

غزل شمارهٔ ۱۳۷۷

عارفانه بیا و خوش می گو

وحده لا اله الا هو

ذکر مستانه می کنم شب و روز

تو ز من بشنوی و من از او

همه عشق است و ما در او غرقیم

عین ما را به عین ما می جو

باش با عاشقان او یک روی

خوش بگو لا اله الا هو

در دو آئینه رو نمود یکی

آن یکی باشد و نماید دو

غیر او نیست در وجود ای دوست

ور تو گوئی که هست غیری کو

این چنین گفته های مستانه

بشنو از من که گفته ام نیکو

خرقهٔ پاک اگر هوس داری

جامهٔ خود تو از خودی می شو

نعمت الله یکی است در عالم

فارغ است از خیال عقل دو رو