شاه نعمت‌الله ولی

غزل شمارهٔ ۱۳۸۱

رند و جام شراب خوش خوش بو

وقت مست خراب خوش خوش بو

یار چون بی حجاب رو بنمود

شاهد بی حجاب خوش خوش بو

نور او آفتاب تابان است

دیدن آفتاب خوش خوش بو

چشمهٔ چشم ما پر از آب است

چشمهٔ پر ز آب خوش خوش بو

گر خیالش به خواب بتوان دید

هر که بیند به خواب خوش خوش بو

گل بگیر و گلاب از او بستان

زان که بوی گلاب خوش خوش بو

خوش بود شعر سید از سر ذوق

هر که گوید جواب خوش خوش بو