شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۴۴۳
۱
برو ای عقل و پند مست مده
پند سرمست می پرست مده
۲
جان مده گر هوای ما داری
دامن ذوق ما ز دست مده
۳
ساقیا جام می بیار و بیا
به جز از می به دست مست مده
۴
خاطر ما چو زلف خود مشکن
سر موئی به ما شکست مده
۵
نعمت الله را به دست آور
لیکن او را به هر چه هست مده
تصاویر و صوت
نظرات