شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۵
۱
عالمی غرقند در سیلاب ما
تشنگان دانند قدر آب ما
۲
آفتابی رو نماید روشن است
زاهدی از کجا و ما ز کجا
۳
خوش خیالی می‌نماید روز و شب
با خدائیم با خدا به خدا
۴
حکم میخانه به ما بخشیده است
گرچه هستیم مبتلای بلا
۵
نسبت ما با رسول الله بود
خوشتر از درد دل کجا است دوا
۶
در خرابات مغان گر بگذری
تا بیابی تو ذوق مستی ما
۷
بر در سید مقامی یافتیم
فصل فضل او بُود در باب ما
تصاویر و صوت
نظرات
علیرضا محدثی
فرشید برزگر
فرشید برزگر
محسن
مرتضی رضایی