شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۱۷۲
۱
عاشقی و باده نوشی کار ماست
نقل بزم عاشقان گفتار ماست
۲
همدم جامیم و با ساقی حریف
هر کجا رندی بیابی یار ماست
۳
بلبل مستیم در گلزار عشق
جنت اهل دلان گلزار ماست
۴
نسیه و نقد دکان کاینات
مایهٔ یک دکهٔ بازار ماست
۵
چشمهٔ آب حیات جان فزا
تشنهٔ جام می خمّار ماست
۶
شعر ما رمزی ز راز ما بود
محرم ما واقف اسرار ماست
۷
نعمت الله مست و جام می به دست
ساقی خوش وقت برخوردار ماست
نظرات