شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۲۸۲
۱
مرغ صحرائی به دریا مایل است
مرغ آبی هم به دریا مایل است
۲
ما نه دریائیم و دریا عین ماست
هر که او با ماست با ما مایل است
۳
ترک راهمت به ترکستان کشد
خاطر هندو به مأوا مایل است
۴
نفس خواجه خواجه را آرد به زیر
گرچه روح او به بالا مایل است
۵
گر سنائی سوی غزنی میرود
بوعلی سینا به سینا مایل است
۶
رند اگر می می خورد عیبش مکن
کو به اصل خویش گویا مایل است
۷
نعمت الله عاشقانه روز و شب
با جناب حق تعالی مایل است
نظرات