شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۲۸۵
۱
عشق است که وارسته ز نقصان و کمالست
عشق است که آسوده ز هجران وصال است
۲
اثبات مثالش نتوان کرد ولیکن
این نفی مثال تو یقین عین مثال است
۳
گویند سوی الله خیال است و حقیقت
این نیز خیال است که گویند خیال است
۴
از حال چه می جوئی و از قال چه پرسی
مستیم و خرابیم و ندانیم چه حال است
۵
خورشید ز نقصان و کمال است منزه
ماه است که گاهی قمر و گاه هلال است
۶
با ذات دم از حکم تجلی نتوان زد
این حکم تجلی به جلال است و جمال است
۷
در خلوت سید نبود سید و بنده
در خاطر او غیر خدا هر چه محال است
نظرات