شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۴۵۷
۱
فانی تمام خدمت اوست
باقی به بقای حضرت اوست
۲
از رحمت اوست جمله عالم
او غرقهٔ بحر رحمت اوست
۳
نعمت چه کند چو نعمتاللّه
پروردهٔ ناز و نعمت اوست
نظرات