شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۵۲۸
۱
عشق ما را سوی دریا می‌کشد
گوییا ما را به مأوا می‌کشد
۲
دلبر ما می‌کشد ما را به کش
خوش بود دلبر که ما را می‌کشد
۳
دل به دست زلف او دادیم و برد
و از خیالش سر به سودا می‌کشد
۴
عشق سرمست است در کوی مغان
عاشقان را خوش به مأوا می‌کشد
۵
می‌کشد هر لحظه نقشی در خیال
صورتش بر لوح اشیا می‌کشد
۶
جذبهٔ او می‌کشد ما را به خود
این کرم بین حق تعالی می‌کشد
۷
هرکجا رندی است در میخانه‌ای
خاطر سید به آنجا می‌کشد
تصاویر و صوت
نظرات