
شاه نعمتالله ولی
غزل شمارهٔ ۵۳۸
۱
نعمت الله خدا به ما بخشید
خوش نوائی به بینوا بخشید
۲
گنج اسما به ما عطا فرمود
پادشاهی به این گدا بخشید
۳
خلعتی خوش مرصع از کرمش
رحمتی کرد و آن به ما بخشید
۴
هرچه خواهد چنین چنان بخشد
کس نگوید که او چرا بخشید
۵
هم نبوت به انبیا او داد
هم ولایت به اولیا بخشید
۶
دل اگر برد جان کرامت کرد
درد اگر داد هم دوا بخشید
۷
سیدی ساخت بندهٔ خود را
منصب عالی ای مرا بخشید
تصاویر و صوت

نظرات