شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۶۰
۱
یار من بی یار کی ماند مرا
خسته و بیمار کی ماند مرا
۲
گرچه بیمارم ولی دارم امید
کو چنین بیمار کی ماند مرا
۳
شادمانم گرچه غمها می خورم
غمخورم غمخوار کی ماند مرا
۴
من چنین مخمور و او مست و خراب
بر در خمّار کی ماند مرا
۵
کار بیکاریست کار عاشقان
عشق او بیکار کی ماند مرا
۶
سر پر از سودا و هم کیسه تهی
بر سر بازار کی ماند مرا
۷
گر نباشد صدق من صدیق وار
سیدم در غار کی ماند مرا
نظرات