شاه نعمت‌الله ولی
غزل شمارهٔ ۶۰۳
۱
هرکه جان در عشق جانان می‌دهد
عشق جانان کشته را جان می‌دهد
۲
می فراوان است و ساقی بس کریم
می به سرمستان فراوان می‌دهد
۳
شاهد ما بس لطیف و نازک است
بوسه بر روی حریفان می‌دهد
۴
آبرو گر قطره‌ای پیشش بریم
در عوض دریای عمان می‌دهد
۵
جود او بخشید عالم را وجود
لطف او پیوسته احسان می‌دهد
۶
گنج را در کنج ویران می‌نهد
وآن نشان ما را به پنهان می‌دهد
۷
سید ما دست دستان می‌برد
بعد از آن دستی به دستان می‌دهد
تصاویر و صوت
نظرات